Welkom

Bevrijdingsdag in lief en leed

1945 - heden. 

Het was in 1945, na de bevrijding, toen Jitske vanuit Friesland naar Overijssel fietste.

Daar wachtte Aalsen, haar vriend. Ze hadden elkaar tijdens zijn onderduik in Friesland ontmoet. Jitske vertelde later haar kinderen hoe euforisch ze waren toen er een eind was gekomen aan die afschuwelijke bezetting door Nazi-Duitsland.

De maand mei was dan ook een belangrijke maand voor hen beiden. Met name Bevrijdingsdag.

In 1950 zijn ze getrouwd. Omdat er woningnood heerste, betrokken Aalsen en Jitske een piepklein huis achter de rijwielzaak van Aalsens ouders, voor wie boven de winkel een eigen woonruimte was gecreëerd. Drie van de vijf kinderen zijn in dat kleine huis geboren.

Kort na de komst van het derde kind, verhuisde het gezin naar een huurhuis in de nieuwbouw.

Bijna 33 jaar later overleed Jitske op vrijdag 5 mei, geheel onverwacht. Terwijl het land feestvierde, aan huizen en gebouwen het rood-wit-blauw vrolijk wapperde en bijna iedereen een vrije dag had, omdat het ook nog eens het weekend van Hemelvaart was, begon voor Aalsen, de kinderen en kleinkinderen een periode van groot verdriet.

De vijfde mei bleef belangrijk voor Aalsen. Dag van lief en leed.

Zoals Jitske in 1945 Jitske op weg ging naar haar Aalsen, zo volgde hij haar op vrijdag 6 mei in 2005. De dag na Bevrijdingsdag in ook deze keer in het Hemelvaartweekend.

Ik schreef het al: Mei – met name Bevrijdingsdag – was belangrijk voor Aalsen en Jitske.

En nog altijd voor hun kinderen. Vandaar deze meikrabbel. Uit liefde voor Aalsen en Jitske.

Mijn vader en moeder.

Tot de volgende keer, 

Lammy