Mijn Debuut

Recensie op Boekentoer vanJitske Kingma-Postma.

Dit verhaal vertelt het verhaal van diverse mensen; allemaal in andere omstandigheden en levensfasen. Door de beeldende schrijfstijl werd ik gelijk meegesleurd in de levens van de diverse personages. Ik bouwde een band met hen op. Deze personages zijn voor mij als levende mensen. Het zijn niet enkel namen op papier. Hun emoties, karakter en levens omstandigheden zijn haarscherp uitgewerkt.

 

De gebeurtenissen riepen herkenning op met mijn eigen leven.

De sfeer was vaak grimmig, situaties uitzichtloos en gitzwart of doorspekt met gevoelens van melancholie, verdriet en onmacht. Hunkering naar naastenliefde, ergens bij willen horen maar de mogelijkheden niet vinden om dat voor elkaar te krijgen, mensen die afgaan op uiterlijk en daarop reageren. Niet naar de rijke binnenwereld van iemand kijken om een mening te vormen.

Mensen die niet aan hoor en wederhoor doen en meedoen in de massa. Om op gruwelijke wijze een kwetsbare persoon te gronde te richten met vernietigende kracht.

Dat zorgde vaak voor tranen in mijn ogen. Ik wilde in het verhaal kruipen, een arm om ze heen slaan en de boze wereld een klap verkopen zodat zij niet geraakt werden. Machteloze woede voelde ik als kwaadwillende personen nietsontziend handelden.

Dat de auteur dit teweeg bracht laat de ongekende kracht van dit verhaal zien. De opbouw is gedetailleerd en eerst denk je vaak wat heeft dit met elkaar te maken? Maar door te lezen zie je al snel het hele plaatje en begrijp je alles.

 

Ook de schijnwerpers op mensen die wel hun hart op de juiste plek hebben is op prachtige wijze gedaan. Maar vaak kunnen zij ook niet alles doen wat ze zouden willen; gebonden aan regel en wetgeving, werkdruk en de tijd die alles vergt om tot de kern door te dringen. En als die kern bereikt is en het moment van handelen daar is tot de conclusie komen dat hulp te laat komt of niet adequaat genoeg is. Dat iemand tussen wal en schip belandt terwijl dat niet de bedoeling is.

De aandacht, liefde en deskundigheid zijn er wel maar krijgen geen ruimte om tot volle uiting te komen.

 

Alle verhaallijnen komen samen in de plot. Dit verhaal bleef nog lang bij mij. Het was indrukwekkend, hartverscheurend, vertederend, leerzaam en prachtig. In de toekomst lees ik graag meer van deze auteur.

Je merkt dat zij verstand van zaken heeft en zij verwerkt haar rijke ervaring op een mooie wijze in haar roman.

Mijn mening: 

Ik geef 5 sterren

 

Een prima en gedetailleerde opbouw. Een vlotte en beeldende schrijfstijl. De gedetailleerd uitgewerkte personages komen tot leven. Je reist met hen mee en bouwt een band op. Ongemerkt wil je als een leeuwin voor ze vechten waar zij dit niet kunnen.

De spanning is continu aanwezig waardoor je geboeid door blijft lezen. Je puzzelt mee om de raadselen op te lossen.

Alle verhaallijnen komen prima samen in de plot.

Doordat het zo beeldend geschreven is zie ik van dit verhaal een film of serie voor mij.

Dit verhaal doet er toe, is leerzaam en een eyeopener voor velen.

 

Lammy Vriesinga bedankt voor dit mooie verhaal.

In de toekomst lees en recenseer ik graag meer van jouw verhalen. Je hebt talent.

 

Recensie op Boekentoer vanJitske Kingma-Postma.

Over Vergiskind

Recensies

 

De bizarre vondst van een baby in een drukbezocht park staat centraal in Vergiskind. Vergiskind is weliswaar een roman, het verhaal is echter gebaseerd op waargebeurde feiten. Het park, waar de baby wordt gevonden, wordt normaliter bevolkt door allerlei mensen. Een aantal van deze parkbezoekers passeert de revue in dit debuut van Lammy Vriesinga.

Vergiskind is het romandebuut van Lammy Vriesinga en daar mag de bewondering beginnen. Het is niet al teveel auteurs gegeven direct met een debuut zo’n indruk te maken. Haar schrijfkilometers maakte ze weliswaar met haar korte verhalen die werden gepubliceerd in diverse verhalenbundels, maar het schrijven van een roman is toch van een andere orde.

“In zijn glas roerend volgt Carlos haar bewegingen. Marijes woorden landen overal en nergens. Als grindsteentjes op het tuinpad.”

Met de mysterieuze vondst van de baby als centraal thema wordt de lezer geconfronteerd met diverse personages. Mensen die het park met regelmaat bezoeken. De lezer leert hen gaandeweg kennen en leeft met hen mee. Het veroorzaakt bovendien een veelvoud aan verhaallijnen. Dat klinkt wellicht verwarrend, maar is het niet. Sterker nog, al deze ‘ingrediënten’ maken Vergiskind tot een zeer boeiend geheel.

“Bang voor zijn wispelturige moeder, die hem kon opeisen al naar gelang het haar uitkwam. Bang voor de ravage die haar opeenvolgende partners achterlieten. Bang voor wat hem kon overkomen. Hij schudt de herinnering van zich af. Zijn aandacht wordt naar buiten getrokken.”

Het mag duidelijk zijn dat een verhaal met verschillende verhaallijnen en personages, enige concentratie behoeft, maar het is die moeite meer dan waard. Vriensinga ziet, geholpen daar een zeer fijne, beeldende schrijfstijl, uiteindelijk lijnen en personages op intelligente wijze bijeen te brengen. Haar personages weet zij overigens prima te karakteriseren, goed gedoseerd en conform hun rol in het geheel.

Kortom, Vergiskind is een knap debuut en het is te hopen dat er nog veel boeken van deze auteur verschijnen.

 

Over de auteur

In het verleden won Vriesinga diverse prijzen met schrijfwedstrijden. Ze schrijft verhalen, columns, soms poëzie en heeft meegewerkt aan de verhalenbundels Het GebaarRivierstenen en Vijfentwintig obsessies. Nu haar werkzaamheden worden afgebouwd, wil Vriesinga haar schrijfactiviteiten uitbreiden. 

Schrijven is in de loop der jaren uitgegroeid tot meer dan een uit de hand gelopen hobby.

Passie is een beter woord. Of zoals Vriesinga het zelf zegt: Spreken is zilver, Schrijven is goud.

 

Uitvoering

Uitgeverij Godijn Publishing

ISBN: 9789493157323

Paperback, 368 pagina’s

 

Over Hanneke Tinor-Centi

Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent. http://ht-c-communicatie.nl/

 

====================

 

Meer informatie:  https://www.godijnpublishing.nl/galerij-en-webshop/romans/vergiskind/

Vergiskind is ook te koop als: E-book - https://www.kobo.com/nl/nl/ebook/vergiskind-1                    

Luisterboek - https://www.storytel.com/nl/books/1839842-vergiskind                                           

en te leen in de Bibliotheek.

 

Van Vergiskind is in 2021 een tweede druk verschenen.

 

====================

 

 

 
 

 ====================

 

https://conniesboekkies.wordpress.com/:

 

Lammy Vriesinga heeft als trainer bij de GGZ gewerkt.  Haar ervaringen in de psychiatrische hulpverlening heeft ze verwerkt in deze bijzondere debuutroman.

Een gewoon stadje ergens in het land. Een stadje met een park waar mensen samenkomen of juist even alleen willen zijn.  Ieder mens heeft zijn eigen bagage om mee te slepen. Mensen met een verleden, met tegenslagen, schulden en  verlangens. Ieder mens heeft zo zijn eigen overpeinzingen en problemen. Onbewust en bewust komen ze elkaar tegen en zullen deze ontmoetingen de basis zijn van een verhaal wat begint bij het vinden van een vondeling in dat zelfde park.  De baby wordt gevonden door een jonge vrouw die de hulp inroept van een voorbijganger.  De politie wordt gealarmeerd en ontfermt zich over het kind. Een onderzoek volgt en getuigen worden gehoord. Als lezer volg je dit van dichtbij en al snel denk je mee over wie het kind misschien te vondeling heeft gelegd en of het toeval is waar het is neergelegd of juist niet. Je gaat van het ene karakter naar het ander en valt zo in de persoonlijke verhalen van deze karakters.

 

Je leert  de personages kennen en de mensen met wie ze omgaan.  De een zit nog gecompliceerder in elkaar dan de ander en er komen veel (psychiatrische) problemen voorbij. Problematiek als ongewilde zwanger, ongewild kinderloos, je zwakbegaafd staande te houden in de maatschappij, misbruik, geweld, vooroordelen, pesten zijn er een paar om op te noemen. En dat is al best wel veel.  Je merkt dat de auteur over voldoende achtergrond informatie beschikt om al deze problemen geloofwaardig en goed op papier te zetten. Maar even bedacht ik mij of er niet teveel personages in de problemen zaten in dit ene verhaal. Is het niet een beetje overkill? Ik kan mij voorstellen dat er veel mis is in de maatschappij en veel mensen problemen hebben maar het is wel wat veel wat voorbij komt.  Je blijft van de ene verhaallijn in de ander rollen.

Maar de fijne vertelstijl , de toegankelijke woordkeuze en het tempo laten je echter geboeid doorlezen.  Het is ook best knap dat als je kiest voor zoveel personages je ze toch zo in het verhaal kunt weven zodat alles op zijn plaats valt. Alle lijntjes die deze personages met elkaar hebben worden ontrafelt en je houdt een verhaal over met een goed en doordacht plot.

Een mooi debuut!

 

====================

 

Het Noord-Hollands Dagblad Februari 2020

 

Als er op school een opstel gemaakt moet worden, kan ze haar geluk niet op. En krijgt Lammy Vriesinga een schriftje mee naar huis, met nog wat lege pagina’s, dan bedenkt ze onderweg al hoe ze die zal vullen met miniverhaaltjes. Op haar verjaardag pakt ze het liefst schriften uit en het eerste leesboekje op de lagere school, vormt de aanleiding tot een levenlang lidmaatschap van de openbare bibliotheek. Lezen en schrijven horen bij elkaar als Ot en Sien en als Suske en Wiske, aldus Lammy.

Later ga ik ook boeken schrijven, besluit Lammy. Aangezien iedereen zegt dat daar geen droog brood mee valt te verdienen en Lammy opgroeit met het motto dat een mens zich vooral nuttig moet maken en anderen tot zegen moet zijn, sneeuwt die ambitie onder in “andere leuke dingen”. Ze gaat stug doorgaan en wint verschillende prijzen met haar verhalen en soms ook gedichten. ‘Dat smaakt naar meer,’ volgens een juryvoorzitter. Voor Lammy een stimulans om haar droom een zetje te geven. Ze schrijft verhalen en columns, krijgt af en toe een opdracht en werkt tot enkele jaren geleden als trajectbegeleider en trainer binnen de ggz. Een wereld waarin de verhalen voor het oprapen liggen. En hoewel zij zichzelf vooral een verhalenverteller noemt, geeft ze in 2016 gehoor aan de vraag: waarom geen roman?

Vier jaar later presenteert Lammy op schrikkeldag in de centrale bibliotheek van Hoorn haar debuut: Vergiskind.

Intussen rijpt het idee voor het volgende manuscript. Lammy heeft de smaak te pakken. Want, zoals ze zelf zegt: ‘Spreken is zilver, Schrijven is goud.’

 

Over Vergiskind